In deze tweede studie in de serie Levend bewijs kijken we naar Petrus hoe hij, als gebroken mens, toch zijn plek inneemt. Petrus doet dat met vallen en opstaan, en laat zien dat het christenleven niet perfect is. Maar hij wil jou en mij bemoedigen om vol te houden, om getuige te zijn in onze samenleving waar we, net als Petrus, aan de rand zijn komen te staan. Lees HIER de inleiding. Schrijf je HIER in om op de hoogte te blijven van nieuwe studie-artikelen.
De broers Andreas en Petrus door Jezus geroepen.
Lees HIER : 1 Petrus 1:3-9
Luister hier naar dit artikel
Wie is tocht die Petrus (Deel 2)
Vorige keer zagen we een gebroken Petrus, ontdaan van zichzelf. Maar de liefdesrelatie tussen Petrus en zijn inmiddels opgestane vriend en Meester Jezus, werd aan de oevers van het Meer van Galilea volledig hersteld. Jezus tegen hem: Simon, zoon van Jona, hebt je Mij meer lief dan dezen? Hij zei tegen Hem: Ja, Here, U weet dat ik van U houd. (Joh. 21:15).
Petrus mocht zich opnieuw gewild weten door Jezus, en ontving dan ook een nieuwe opdracht, een opdracht die niet alleen voor Petrus gold, maar voor iedereen. (Matt.28:19-20)
- Eerst op mensen vissen,
- En ze dan hoeden.
Weidt mijn lammeren/hoedt mijn schapen, ofwel zorg voor Mijn discipelen, help hen op weg om getuigen te zijn van Mijn opstanding.
Al vanaf het moment dat Jezus Petrus riep had hij een vooraanstaande plaats onder de discipelen. Petrus was niet de eerste die door Jezus werd geroepen, maar toch noemt Mattheüs hem de eerste. (Matt. 10:2).
Petrus nam spoedig de leiding en stelde vragen aan Jezus die blijkbaar niemand anders wilde of durfde te stellen (Matt. 5:15, 18:21, 19:27).
Petrus’ huis was het hoofdkwartier toen zij in Galilea verbleven (Marc. 1:29-32). Petrus was geroepen als visser van mensen, maar groeide al snel uit tot haantje de voorste in de groep. Petrus was toch een chosen one, een gekozen apostel. Maar apostel betekent niet “leider” maar uitgezondene.
We zien dat ook in kerken waar een vooraanstaand gemeentelid of voorganger, die in hun enthousiasme de gemeente willen vormen met hun ideeën, niet zelden vergeten wat de echte roeping was, dienaar zijn.
Petrus neemt zijn plaats in als leider wanneer er een nieuwe apostel gekozen moet worden. Petrus houdt de eerste grote toespraak op Pinksteren, verricht de eerste genezing en bidt met nieuwe christenen om de heilige Geest. Petrus spreekt als “hoofd van de kerk” het vonnis uit over oneerlijke mensen zoals Annanias en Zafira (Hand. 5,1-11, 8:14-24).
Petrus wordt om zijn dappere prediking vervolgd en gevangengenomen, en Petrus wordt ook op wonderbaarlijke wijze bevrijd (Hand. 12). Petrus moet een voorbeeld zijn geweest voor de gemeenschap van gelovigen van Jeruzalem. Zelfs Paulus wilde die apostel wel heel graag ontmoeten na zijn eigen bekering (Gal. 1:18, 2:9). Maar alles gebeurde nog steeds binnen de Joodse cultuur, waar Petrus zijn strepen had verdiend.
Het gezicht van de kerk zou voor altijd veranderen van Joods naar…
Hoewel Paulus wordt beschouwd als de apostel van de heidenen, was het Petrus die door middel van een visioen ertoe werd aangezet om de eerste groep niet-Joden in het huis van Cornelius in Caesarea te dopen en in de gemeenschap op te nemen. Dit was moeilijk voor Petrus, met het risico van kritiek en verdeeldheid. Maar Petrus verdedigde de doop van Cornelius en anderen, zo overtuigend dat het gezicht van de kerk voor altijd veranderen zou van Joods naar… (Hand. 10:1—11:18). De gemeente van Jezus zou niet meer alleen Joods zijn, ook anderen bleken welkom in de gemeenschap van Jezus. Petrus had geleerd, want ook in zijn laatste optreden in Handelingen, waar hij opnieuw de missionaire opdracht van de kerk van Jeruzalem schijnt te vertegenwoordigen, pleit Petrus met succes voor de opname van niet-Joodse bekeerlingen (Hand. 15:7-11).
Maar wat kan een mens toch snel de weg kwijtraken en zijn of haar roeping inruilen voor een selfmade roeping. Plotseling kunnen uiterlijkheden en positie belangrijk worden. Plotseling hechtte Petrus weer zoveel waarde aan de Joodse gebruiken dat hij even vergat hoeveel verdriet hij Jezus eerder had aangedaan, en hij ging zich schamen, bang om met heidenen gezien te worden. In de brief aan de Galaten zien we dit gebeuren bij Petrus als Paulus schrijft in Gal. 2:11-14:
Toen Petrus naar Antiochië was gekomen, heb ik me tegen hem verzet omdat hij zich beschamend gedroeg. Hij at namelijk eerst met heidenen aan tafel, maar toen er bij Jacobus vandaan enige [Joodse christenen] waren gekomen, zonderde hij zich af van de heidenen, bang voor wat die Joden ervan zouden vinden [dat hij met heidenen at]. En ook andere Joden lieten zich in die hypocrisie meeslepen, zelfs Barnabas.
Toen ik zag dat ze de waarheid van het evangelie verloochende, zei ik tegen Petrus, waar allen bij waren: als jij een Jood bent die het ene moment als heiden leeft, waarom dwing je dan heidenen om als Jood te leven?
Wees eerlijk, hoe snel worden we als mens verleid tot vormelijkheid (religie) waar we ons prettig bij voelen; of hoe vaak nemen we niet een standpunt in waarmee we anderen op een afstand houden; of hoe vaak veroordelen we anderen? Die houding verraadt dat je gebonden bent aan vormelijkheid en religie, dat geen onderdeel uitmaakt van het evangelie van Jezus. Die houding verraadt dat er bij jou schaamte en/of trots is, anders zou je jezelf weggeven, sterven aan jezelf. En weet…met die houding heb je Paulus tegen je, en zegt hij ook tegen jou: hypocriet, bekeer je!
Van Petrus naar ons.
Petrus moet de brieven kort voor zijn dood hebben geschreven, rond het jaar 65 nChr. En volgens de overlevering is Petrus kort daarop in Rome gekruisigd, rond in het jaar 67 nChr. (vgl. Joh. 21:18-19)
Petrus schreef zijn eerste brief vanuit “Babylon” (1Petr. 5:13). dat synoniem was voor Rome, en dat mag duidelijk zijn. Waar een paar honderd jaar eerder de Joden uit hun land werden gezet en als vreemdelingen in Babylon leefde, zo gebeurde dat nu met veel christenen. Joodse christenen waren in Jeruzalem niet meer welkom, heiden-christenen werden vreemden in hun eigen stad. Christenen in Rome en andere grote steden hadden het vaak moeilijk te midden van macht, hoogmoed, afgoderij, wreedheid, seksuele losbandigheid, en hebzucht.
Petrus bevond zich daar in Rome met zijn medebroeders en zusters, in het hol van de leeuw, in een samenleving waarin velen zich bijzonder vijandig opstelden ten opzichte van christenen. Geen wonder dat hoop in verdrukking een terugkerend thema is in de brieven van Petrus.
Petrus benadrukte dat de volgelingen van Jezus…door God de Vader uitverkoren zijn. Dat de volgelingen van Jezus geroepen zijn.
Naast die aanmoediging en bemoedigingen roept Petrus de gelovigen op, om als geheiligden God te dienen. Petrus roept jou en mij op om een rein en heilig leven te leiden, in gehoorzaamheid. Petrus herinnert jou en mij dat we met het kostbaar bloed van Jezus de Gezalfde besprenkeld zijn. Dit beeld uit de tempeldienst wordt door Petrus gebruikt om, zoals hij later ook schrijft, jouw en mijn roeping als priesters in herinnering te brengen (Ex.29:21, Lev.16:19, 1Petr.2:5- 9).
Een keuze is nodig, iedere dag opnieuw
Het is een ideaal van velen, om middels huisje-boompje-beestje het hier op aarde comfortabel te maken. Maar we mogen niet vergeten dat we vreemdelingen en bijwoners zijn in een samenleving die steeds vijandiger tegenover christenen staat (1 Petr. 2:11). We zijn outsiders geworden, onbegrepen, en worden steeds verder naar de rand van de samenleving geduwd. Maar voor een kerk die zich aan de rand van de samenleving bevindt, is het zendingsveld plotseling heel dichtbij gekomen. Het contrast is des te groter, als jij tenminste Jezus toelaat om zichzelf te laten zien.
Zijn we geroepen om ons terug te trekken in ons veilige kerkje, of om er op uit te gaan, om als priesters het evangelie te delen; de vergeving van zonden en eeuwig leven! Bid mee voor open deuren om dat evangelie van Jezus te delen.
Vragen voor discussie
- Petrus schreef zijn brief vanuit “Babylon’? In welk opzicht heeft onze samenleving ook trekken van“Babylon’?
- Lees eens deze blog op Ichthus.nu en kijk eens via de link onder aan die blog naar overdenking van Herman Boon.
- Waar heeft jouw christenleven een ommekeer nodig om weer te voldoen aan de roeping die Jezus ons heeft gegeven?
Plaats een reactie:
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.