Leven met een leugen – Jozef deel 2

Lessen uit Jozef’s leven.
In deze tweede studie in de serie Het leven van Jozef in perspectief neemt Anneke Bol-Sluurman ons mee in het leven van Jozef de zoon van Jacob(Israël), met de grote uitdaging om eerlijk te worden, want Het vergt moed, om met de leugen in je leven af te rekenen.

Lees HIER : Genesis 37:29-36 en 44:18-34

Toen Jozefs broers Jacob vertelden: Jozef leeft nog en hij is zelfs heerser over het gehele land Egypte, bleef zijn hart er koud onder, want hij kon hen niet geloven.(Genesis 45:26)

De verhouding tussen Jozef en zijn broers is verziekt door jaloezie die voeding heeft gegeven aan de collectieve haat van zijn broers ten opzichte van Jozef. Deze haat wordt verzilverd als de broers Jozef verkopen. Maar wat moeten ze nu tegen hun vader Jacob vertellen?

Gezamenlijk besluiten ze hun vader niet in te lichten over het ware lot van Jozef. Ze wekken de suggestie dat Jozef een ongeluk gehad heeft. Als Jacob vervolgens de conclusie trekt dat Jozef dood is en hierover treurt, zijn de broers zo hypocriet, dat zij hem proberen te troosten. Dat is waar het leven in een leugen je brengt. Hypocrisie! De broers hadden tegen Jacob de waarheid kunnen zeggen, en hem daarmee de hoop bieden, dat Jozef mogelijk nog in Egypte zou leven. Maar hoeveel moed is ervoor nodig om te zeggen, dat je gelogen hebt. Hoe langer de leugen zijn weg gaat, hoe moeilijker het wordt om de waarheid te vertellen, want het gezichtsverlies wordt immers ook steeds groter.

Daarbij gaat het in dit geval om een collectieve leugen. Als één persoon de code van het verzwijgen van de waarheid verbreekt, is het als een verraad, en staan alle andere broers voor leugenaar!

Collectieve leugens geven het gevoel, dat het allemaal niet zo erg is, want het voelt als een gedeelde verantwoordelijkheid. Maar ook dat is een leugen, want collectieve leugens ontslaan je nooit van je eigen verantwoordelijkheid

De hoge prijs die de broeders in het kwaad voor hun collectieve leugen betalen, is dat zij jarenlang het verdriet van hun vader moeten aanzien. Als er een situatie dreigt, dat zij opnieuw hun vader verdriet aan moeten doen, zegt één van de broers: ‘Ik zou het verdriet niet kunnen aanzien dat mijn vader zou treffen.’ Opmerkelijk is het, als de broers meer dan twintig jaar later een boodschap aan hun vader brengen, die echt waar is, hij hen niet kan geloven!

Verdriet aan te moeten zien, is moeilijk. Moeilijker is het, als je dat verdriet zelf veroorzaakt hebt. Maar wat betekent het, om jarenlang verdriet aan te moeten zien, wat je zelf veroorzaakt hebt en wat ook nog gebaseerd is op een leugen?

Leven in een leugen is ook leven in de angst dat de waarheid de leugen zal ontmaskeren. Of dat de rekening gepresenteerd wordt en betaald moet worden. Ook de broers denken op een gegeven moment dat ze hun verdiende loon krijgen: ‘Voorwaar, nu boeten wij voor wat wij Jozef hebben aangedaan’.

Hoeveel mensen leven niet in of met een leugen? Hoeveel verdriet wordt onnodig door leugens veroorzaakt? Hoeveel mensen zien het verdriet aan bij een ander, terwijl ze weten dat het veroorzaakt is door een leugen. Leugens beroven de mens van vrede. Leugens kunnen ieder moment uitbetaald worden in verdiend loon. We kunnen ook onszelf bedriegen, in de eigen leugen leven. Het vergt moed, om met de leugen in je leven af te rekenen.

Het gezichtsverlies, wat het opbiechten van de leugen vaak met zich meebrengt, is in werkelijkheid misschien meer het verlies van een masker.

En het masker van de leugen afdoen, is de weg naar genezing, vrede en vrijheid.