
Lessen uit Jozef’s leven.
In deze vierde en laatste studie in de serie Het leven van Jozef in perspectief neemt Anneke Bol-Sluurman ons mee in het leven van Jozef de zoon van Jacob(Israël), met de intense vraag: hoe kijken wij naar de gebeurtenissen in óns leven?
4. Leven vanuit Gods perspectief
Lees HIER : Genesis 50:15-26, Jozua 24:32, Hebreeën 11:22
Daarom heeft God mij voor u uitgezonden om u een voortbestaan te verzekeren op aarde, en om voor u een groot aantal geredden in het leven te behouden. Dus gij zijt het niet die mij hierheen gezonden heeft, maar God.(Genesis 45:7)
Jozef bekijkt de gebeurtenissen van zijn leven vanuit Gods perspectief. Het verraad van zijn broers heeft het leven van Jozef ‘gebroken en gemaakt’. Zijn geloof in de God van Israël stelt Jozef in staat, om een zinvol leven te leiden. Jozef aanvaart zijn leven inclusief de gebrokenheid. Dat stelt hem in staat zijn broers gerust te stellen en zelfs te troosten: ‘Vreest niet, want ben ik in Gods plaats? Gij hebt wel kwaad tegen mij gedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht, ten einde te doen, zoals heden het geval is: een groot volk in het leven te behouden. Vreest dus niet, ik zal u onderhouden en ook uw kinderen. Zo troostte hij hen en sprak tot hun hart.’
Uitgerekend het feit dat zijn broers Jozef verkochten, de breuk in zijn bestaan, gebruikt God om zijn familie te redden, inclusief diezelfde broers! En Jozef aanvaardt dat uit Gods Hand.
Zijn perspectief op zijn levensloop verwoordt hij als hij tegen zijn broers zegt: ‘Maar weest nu niet verdrietig en ziet er niet zo ontstelt uit, omdat gij mij hierheen verkocht hebt, want om u in het leven te behouden heeft God mij voor u uitgezonden.’
Dit is Jozefs visie op zijn bestaan, het perspectief van waaruit hij zijn leven bekijkt en evalueert. Jozef zag zowel zijn succes als zijn gebrokenheid vanuit Gods perspectief. Als vader Jacob zeventien jaar later overlijdt, blijkt dat de broers toch nog altijd bang zijn voor de wraak van de machtige Jozef. Dat stelt Jozef teleur, zijn broers vertrouwen hem niet, ze nemen zijn levensvisie niet serieus. Maar Jozefs overtuiging verandert ook nu niet!
Zo blijkt uiteindelijk dat ondanks of wellicht dankzij de gebrokenheid in Jozefs leven, hij het vermogen had zijn broers in de armen te sluiten. Zijn broers echter zijn hun hele leven door hun misdaad achtervolgd zelfs tot na hun vaders dood. Het heeft hen een leven vol angst gebracht. Angst dat de waarheid aan het licht zou komen, dat zij voor hun schuld zouden moeten boeten. En daarnaast leden zij onder het verdriet van hun vader dat zij jarenlang aan moesten aanzien. Het leven met een leugen, ook zij hadden een gebroken leven!
Egyptische farao’s besteedden hun hele leven aan het verkrijgen van een passend graf, passend bij hun status en hun ‘geloof’. Ook Jozef heeft gezorgd voor een passend graf. Zijn graf paste niet bij hem als de machtige man van Egypte, maar wel bij Jozef, als de zoon van Jacob. Jozef identificeerde zich met zijn familie en zijn afkomst. Hij verordende dat zijn gebeente meegenomen zou worden naar het land dat God aan Abraham Isaäc en Jacob onder ede beloofd had.
Ruim vier eeuwen na Jozefs gedwongen vertrek uit zijn vaderland, wordt zijn gebeente begraven in het stuk land dat zijn vader Jacob gekocht had en waar deze een altaar had opgericht dat hij noemde: ‘De God van Israël is God’.
Jozef is thuis gekomen.
En hoe kijken wij naar de gebeurtenissen in óns leven?
Evalueren wij ze vanuit ons eigen perspectief, of vanuit Gods perspectief?
Het perspectief van waaruit wij kijken bepaalt wel het beeld! En leven vanuit Gods perspectief brengt de mens uiteindelijk Thuis.