Levend bewijs 2.1 – Ga ervoor!

In deze vierde studie, de eerste van het tweede deel, in de serie Levend bewijs kijken we naar Petrus hoe hij jou en mij bemoedigt om als getuige ook te blijven werken aan je heiliging. Wat is een beter Levend Bewijs, dan dat Jezus door jou en mij meer zichtbaar wordt. Lees HIER de inleiding. Schrijf je HIER in om op de hoogte te blijven van nieuwe studie-artikelen.

Jezus, die zelf gezaaid werd, stierf maar brengt ontelbaar-voudig vrucht voort. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, indien de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft zij op zichzelf; maar indien zij sterft, brengt zij veel vrucht voort (Joh 12:24).

Lees : HIER  1 Petrus 1:13-25

Wat Petrus in 1Petr.1:13-25 zegt is: wanneer je beseft wat je vergeven en gegeven is, om die reden…dan ga je er toch voor! Zoals hij ook schrijft in 2 Petrus 1:10 met de woorden: Daarom, broeders en zusters, bewijs dat je geroepen en uitgekozen ben, door volledige toewijding en inzet; want als jullie dat doen, zullen jullie nooit struikelen.

Het Griekse woord spaudazoo dat ik vertaal met ga ervoor! geeft eerstens aan dat het snel moet gebeuren, en ten tweede betekent het ook: ijverig en gretig en naar geweten nakomen van je verplichting, bereid om er moeite voor te doen en er zelfs pijn voor te lijden… ^{_{(Volgens Bauer, Het Grieks woordenboek van het Koine Grieks dat gebruikt werd van de 3e eeuw vChr tot de vierde eeuw nChr )}}

Herken je niet juist een volgeling van Jezus daaraan: aan het ijverig en gretig en naar geweten nakomen van verplichtingen, aan de bereidheid om er moeite voor te doen en er zelfs pijn voor te lijden…?
Is niet juist in een dergelijke levenswijze het levend bewijs van Jezus zichtbaar, in een ongelovige wereld? Hoe ziet jouw leven eruit.

Petrus geeft aan waar waar we onszelf in moeten trainen om zo te kunnen leven.

1. Leren leven met hoop voor ogen, (v13)
2. heiligheid nastrevend, (v16)
3. levend in ontzag, (17)
4. met ware liefde. (22)

1. Hoop (v13)

Petrus beschrijft de hoop in drie delen, en in twee daarvan gebruikt hij voorbeelden die beiden met sport te maken hebben. Maar hij begint gewoon met de opdracht hoop te hebben. Ofwel, richt je op dat wat voor je ligt! Ik heb het vertaald als Wees toegerust! Maar letterlijk staat er omgord je middel/lendenen! Ofwel: bereid je (geestelijk) voor op actie. Denk ook aan Paulus die Timoteüs schrijft over een kampvechter die moet strijden volgens de regels.

Het beeld van omgorden is afkomstig uit het Midden-Oosten waar men, i.v.m. activiteit, het lange gewaad omhoogtrekt en vastzet aan de middel, op reis, bij werk, bij strijd…en bij sportieve activiteiten. Vrij om te lopen, hier bedoelt Petrus: vrij om te hopen!
In de hoop ligt het startpunt van de geestelijke wedstrijd. Het omgorden staat geschreven in die Griekse vorm die aangeeft dat je ermee begint, en het blijft doen. De opdracht, omgord te zijn om te hopen, is niet alleen op die momenten dat het slecht gaat, maar voortdurend. In deze aardse setting kan alles onze aandacht aftrekken van de hoop die bewaard wordt in de hemel; daar moet onze focus liggen en onze hoop op gericht zijn, niet op aardse ambities, posities, bevredigingen of hebbedingen.

Het tweede voorbeeld gaat over nuchterheid van je mentale en geestelijk leven. Niet geleid door emoties, zweverigheid, charismatische beleving en dergelijke; maar geestelijk verstandig en bescheiden zien van wat op je afkomt, en daarop rustig en overwogen reageren. Ook je niet laten leiden door aardse ambitie, genot en andere afleiding van deze wereld, dan verlies je die hemelse hoop uit zicht. Nuchterheid heeft hier met eenvoudige toewijding te maken. Ik heb het daarom vertaald als wees in jullie denken toegerust tot volkomen beheersing. Leef als een sportman/sportvrouw die volledig voor goud gaan, die zich onthoudt van: dat wat de prestatie in de weg staat. Dit valt natuurlijk samen met wat er later staat: Wordt… niet [opnieuw] door die verlangens gedreven, zoals uit de tijd dat je nog geen weet had [van Jezus]. Vast jij weleens een langere periode? Denk hoe een topsporter leeft, en pas dat eens toe op jouw christenleven. Daar kunnen we zeker van leren hoe we ijverig en gretig en naar geweten onze verplichting nakomen; bereid om er moeite voor te doen en er zelfs pijn voor te lijden.

Denk ook aan Paulus die aan de Korintiërs schrijft: Weten jullie niet, dat zij die een renwedstrijd rennen, allen rennen, maar dat slechts één de eerste prijs krijgt? Loopt dan zó, dat jullie die prijs behalen!
Ieder die in dit leven aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles om zo een aardse erekrans te verkrijgen, maar wij gaan voor een eeuwige erekrans. Ik loop dan ook niet als een blinde, en ik ben geen vuistvechter die zo maar in de lucht slaat. Neen, ik beheers en train mijn lichaam en houd het in bedwang, om niet, na anderen gepredikt te hebben, wellicht zelf afgewezen te worden. (1Kor.9:24-27)

Ik jaag ernaar, schrijft Paulus aan de Filippenzen. Ben jij er klaar voor?

 

2. Weest Heilig (v16)

Het is shockerend om te lezen dat onderzoek uitwijst dat maar 5-10% van de mensen zich van zichzelf bewust is. Petrus gaat er vanuit dat we onszelf voortdurend onderzoeken, en wij christenen zouden onszelf iedere dag ernstig moeten onderzoeken.
Iemand die na uitgebreide plastische chirurgie in de spiegel kijkt zou moeten schrikken, omdat diegene zichzelf niet meer herkent. Een nieuw mens, het oude leven is voorbij, nu hoopvol, heilig, vol ontzag en liefdevol. Wat is het verschil tussen jouw oude leven en nu het leven met Jezus? Wil je weten of je veranderd bent? Vraag het aan de mensen om je heen, zij kunnen als een eerlijke spiegel fungeren. Best moeilijk, maar wel eerlijk.

De aansporing tot heiligheid begint in vers 14 met: wordt niet [opnieuw] door die verlangens gedreven, zoals uit de tijd dat je nog geen weet had [van Jezus]. Zoals Paulus er bij de Romeinen op aandrong niet gelijkvormig te worden aan deze wereld _{(Rom. 12: 2),} zo dringt Petrus eropaan om niet weer ondergedompeld te worden in vroegere aardse passies die het leven domineerde voordat je Jezus ging volgen. Paulus spoort aan om Jezus-gericht te gaan leven en niet aards-gericht met de woorden; Want wie op (de akker van) zijn vlees zaait, zal uit zijn vlees verderf oogsten, maar wie op (de akker van) de Geest zaait, zal uit de Geest eeuwig leven oogsten. (Gal.6:8)

Petrus schrijf: een kind van gehoorzaamheid, is heilig zoals God heilig is.
De diepste betekenis van heilig is: als offer(middel) geschikt, door toewijding en reiniging, tot schuldverlossing en verzoening met God. Daar roept hij jou en mij ook toe op, niet de makkelijkste weg, toch!?

Denk maar aan de hele tempeldienst met de offers en waarom alles geheiligd moest worden. Omdat het maar een doel had: door toewijding en reiniging als offer(middel) geschikt, schuldverlossing en verzoening met God te bewerken.

Denk aan hoe God de Vader zijn zondeloze Zoon heiligde tot het grootste offer, tot schuldverlossing en relatie/verzoening met God. Lees voor jezelf Jesaja 53 nog eens.

Nu roept Petrus jou op, om jouw leven zo in te richten dat het heilig is, door toewijding en reiniging, om als offer(middel) geschikt te zijn om anderen te brengen tot Jezus, tot schuldverlossing; tot verzoening in relatie met God; tot uiteindelijk eeuwig leven.

  

3. Levenswandel in ontzag (v17)

We hebben het hier over groeiend ontzag. Ontzag zoals dat van kind naar zijn/haar ouders. Eerst is het kind onbewust van alles wat het krijgt. Ja het ervaart wel dat het veilig is en gerespecteerd wordt, maar is daar eerst niet bewust van. Wanneer het zoontje later met zijn moeder wil trouwen, of trots op pappa en ook wil worden als hij, dan is dat een teken van ontzag. Pas later beseft het kind dat die afhankelijkheid en zorgende liefde hem/haar de kans geeft/gaf om te ontwikkelen. En zoals het kind langzaam groeit in ontzag naar de ouders, zo mogen ook wij groeien in besef en ontzag naar God, omdat we in het leven ervaren dat Hij het beste met ons voor heeft, ondanks de moeiten die er soms is.
Ontzag is dus geen angst voor God, maar dankbare afhankelijkheid, in respect naar God, die voor jouw en mijn ziel wil zorgen. Een relatie waarin we God onze Vader noemen; ABBA vader. (Rom 8:15 en Gal.4:6).

In deze tijd van individualisme en afbrokkelende gezagsrelaties moeten we bewust voorzichtig worden. Bewust voorzichtig om in onze omgang met God Hem niet degraderen tot onze buddy. God is en blijft rechtvaardig en soeverein, Hij is geen snack automaat waar je maar uithaalt wat jij maar wil; Hij heeft Zijn plan, en wij kunnen niet anders dan ons daarop aanpassen. Dus niet verwachten dat God zich aanpast aan ons.
Lees het meest krachtige deel uit deze perikoop daarom nogmaals: ¹⁷En wanneer je tot [God] de Vader bidt, die zonder aanzien des persoons ieders werk beoordeeld, dan leef je verantwoord, en in ontzag [voor Hem]; alle tijd dat je hier [op aarde] als [geestelijke] migrant leeft. ¹⁸Dat nutteloze bestaan, dat je van je voorgeslacht had meegekregen, weet dat je daarvan niet bent vrijgekocht door zilver of goud wat vergaat,¹⁹maar dat je bent vrijgekocht met het onbetaalbare bloed [leven] van de Gezalfde, die was als een lammetje; gaaf en foutloos.

Denk nog even terug aan de woorden van de inleiding van deze serie: Wat Petrus in 1Petr.1:13-25 zegt is: wanneer je beseft wat je vergeven en gegeven is, om die reden…dan ga je er toch voor! Zoals hij ook schrijft in 2 Petrus 1:10 met de woorden: Daarom, broeders en zusters, bewijs dat je geroepen en uitgekozen ben, door volledige toewijding en inzet; want als jullie dat doen, zullen jullie nooit struikelen.

Door zo te leven voor God en God alleen, bewijs je dat je ontzag voor Hem hebt.

 

4. Heb ware liefde (v22)

De basis om die liefde te kunnen leven is dat je streeft om voorgaande opdrachten uit te leven. Petrus schrijft het zo in vers 22: dat je jezelf hebt gezuiverd door de waarheid te gehoorzamen. Jezus is die waarheid! Twee belangrijke uitspraken van Jezus zelf hierin: Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik u liefgehad; blijft in mijn liefde. Indien gij mijn geboden bewaart, zult gij in mijn liefde blijven, gelijk Ik de geboden mijns Vaders bewaard heb en blijf in zijn liefde. Zeggen dat je in Jezus gelooft is niet voldoende…Indien gij mijn geboden bewaart, zult gij in mijn liefde blijven…doen wat Jezus zegt…letterlijk, dat laat zien dat je van Hem houdt, en dat maakt dat Zijn liefde in je is…want denk niet dat jij die liefde die Jezus hier vraagt, je die van jezelf hebt.
Ten tweede: Een nieuw gebod geef Ik jullie, dat jullie elkander liefhebben; gelijk Ik jullie heb liefgehad, dat jullie zo ook elkander liefhebben (Joh. 13:34). Liefhebben met de Agape-liefde zoals hier staat, dat vraagt om te leven zoals Petrus ons in deze vier delen heeft opgedragen. Het is niet optioneel, geen keuze; het is een opdracht die een echte discipel van Jezus ook nastreeft: eerst om hoop te hebben voor jezelf en anderen, om jezelf te laten heiligen om die ander te helpen tot schuldverlossing; tot relatie/verzoening met God. Dan om in ontzag en gehoorzaamheid naar Jezus te leven in alles wat Hij heeft geboden. Dan als laatste om de keuze te maken jezelf weg te geven. Agapé liefde geeft zichzelf om de ander te laten leven. Ja, echte liefde doet pijn, vraag maar aan Jezus.

Howard A. Snyder schreef:

De kerk van vandaag lijdt aan een loyaliteitscrisis… Zelden vindt men binnen de kerk van vandaag de innige intimiteit tussen mensen, waar maskers zijn afgezet en waar eerlijkheid heerst. Niet een aards gevoel van onderlinge band, maar gemeenschap buiten het menselijke rijk – waar letterlijk de gemeenschap in de Heilige Geest wordt beleefd.

Hoeveel Heilige Geest is er merkbaar in ons midden, hoeveel Jezus? Ik heb het niet over fake christendom met haar charisma en emotie. Maar over echte christenlevens die bereid zijn als Jezus, om je leven te geven voor broeders, zuster, voor mensen die Jezus nog niet kennen!
Jezus stierf voor dronkaards, moordenaars, dieven, voor mensen die niets van Hem wilde weten, etc… Toch had Hij hen lief en liet dat zien. Wij worden opgeroepen om op z’n minst onze broeder en zuster lief te hebben…. is dat teveel gevraagd aan een volgeling van Jezus?

Petrus begon met: bereid je (geestelijk) voor op actie, dat vraagt wat van jou en mij. Robert Louis Stevenson schreef:

Zij ’t nood of vreugd, het kruis, de kroon, de regenboog of donder. Met ziel en lichaam buig ik neer, God, ploeg mij er maar onder.

“Wat had jij gedacht dat heiliging was?”

Ga ervoor!