2.Paulus, vrouwen en de Korinthiërs

Jennie V. Hughes (l) werd geboren in 1874 in een zendelingenfamilie in New Jersey. Ze werd in 1905 door de Methodistenkerk als zendelinge naar China uitgezonden. Ze ontmoette dokter Mary Stone (r), bekend als Shi Meiyu, in Jiujiang, die haar levenslange medewerker werd. Vanwege de liberale theologie verlieten ze de Methodistenkerk en richtten Bethel Mission of China op.

Vanuit deze Bethel Mission stichtte deze vrouwen een ziekenhuis, basisscholen, middelbare scholen, een theologische school, twee verpleegscholen, een weeshuis, een drukkerij en slaapzalen voor docenten en studenten. En de grootste evangelisatieorganisatie in China, waarvan John Sung en Ji Zhiwen de belangrijkste leiders waren. Hierdoor werden evangelisten en zendelingen opgeleid, waardoor zelfs veel overzeese Chinezen ertoe kwamen zich tot het christendom te bekeren. Vrouwen die mannen aan het werk zette, en dit is slechts één voorbeeld.

Bron: https://www.chinasource.org

Paulus deelde deze brief op in 16 onderwerpen (incl. inleiding en afsluiting). Alles wat hij daartussen beschrijft is ter verduidelijking of verdieping.

1.Paulus’ inleiding (1:1-9)

De Brief begint met dank naar God vanwege de Korinthiërs, dan een inleiding met vermaning.

2.Wijsheid van het Kruis tegenover menselijke wijsheid (1:10-2:5)

Men voelde zich geestelijk sterk waneer men zich vereenzelvigde met mensen zoals Paulus, Apollos e.a. Daarom zette Paulus dat verkeerde afhankelijke en pochende gedrag van sommige Korinthiërs tegenover: de kracht van het Kruis, eenheid, eenvoud en menselijke zwakheid. Paulus herinnerde hen eraan dat hij het evangelie met vreze en beven bracht, een blijde boodschap dat bestond uit Christus, en die gekruisigd.

3.Gods Geest maakt het verschil, niet Paulus of Apollos (2:6-3:9)

Paulus herinnerde hen eraan hoe hij en Apollos in eenvoud kwamen, en hoe hun boodschap zo tegengesteld was t.o.v. het wereldse leven. Paulus zette hen op hun plaats door te tonen dat de menselijke wijsheid van de Korinthiërs slechts partijschappen brachten, en aanbidding van apostelen. Paulus en Apollos lieten zich kennen als medearbeiders en dienstknechten; niets meer en minder. Paulus wees op de Heilige Geest als bron van kracht.

Paulus wilde slechts bouwen aan eenheid, en het oordelen aan God overlaten.
De Korinthiërs waren juist aan het afbreken door te oordelen over de verschillen.
Paulus maakte het contrast nog groter door te tonen hoe hij en zijn medearbeiders lijden ondergingen omwille van het evangelie, terwijl de Korinthiërs pochend en vechtend zich rijk waanden.

4.Paulus toont de Korinthiërs hun schaamte (5:1-6:20)

Paulus noemde hun zonden bij name; niet om te oordelen, maar opdat ieder zichzelf oordeelt (zie ook 11:28). Want het leek dat men vergeten was dat ze vrijgekocht waren door Jezus’ dood, vrij van het komend oordeel over zonden. Zonden die men weer toeliet, zoals hoererij, waarbij een zoon met de vrouw van hun vader seks had; zoals omgang met slechte mensen; zoals bij ongelovigen recht halen bij onderlinge geschillen. Men liet zonden toe waardoor de hele gemeenschap onrein werd. Men mocht elkaars zonden kennelijk niet te benoemen.

Men vergat dat het lichaam van Jezus een heilige plaats hoorde te zijn, een tempel. En men besefte niet dat het lichaam, door seksueel gericht en ontwricht leven, opnieuw gebonden werd aan de zonden, aan het aardse en onreine.

5.Zegen van geloof binnen en buiten het huwelijk (7:1-40)

Vanaf hier gaat Paulus in op een aantal vragen. Nu eerst de vraag: “Waarom is het huwelijk geestelijk belangrijk?”

 [Deze vraag is af te leiden uit wat Paulus hierover schrijft]

Paulus erkende dat seks een probleem is dat onreinheid bracht in de gemeente. Paulus bracht daarom de focus van lichamelijke begeerte – naar wederzijdse trouw. Dat tekent een huwelijk waarin niemand over de ander heerst, waar men elkaar ter beschikking staat, waarin seksualiteit haar plek heeft.

Paulus gaf het advies dat, wanneer het elkaar onthouden van seksuele omgang verleiding voortbrengt, dit dan alleen te onthouden voor tijdelijke geestelijke toewijding.

Paulus had voorkeur voor de geestelijke toewijding, waarom hij adviseerde om single te blijven, mits dat seksueel geen verleidingen gaf. Toewijding aan het evangelie is het best, huwen is niet slecht.

Huwelijken waarin slechts één gelovig was, werd door Paulus een geestelijk gezond huwelijk genoemd als de ongelovige het prima vond met de gelovige partner samen te wonen. Die individuele gelovige man of vrouw in dat huwelijk was het kanaal van zegen naar de ongelovige partner en de kinderen. 

Een huwelijk waarin de ongelovige een probleem had met de gelovige was voor Paulus geen huwelijk. De gelovige was niet gebonden aan die ongelovige. Scheiden was voor Paulus in dat geval kennelijk geen probleem.

Paulus verhief het huwelijk daarmee tot een geestelijk verbond

Voor diegene die de ongelovige partner tot geloof wilde brengen, daarvan zei Paulus dat men niet kon weten of dat mogelijk was. Maar als een dergelijk huwelijk een roeping was, dan was dat ook goed zolang men geen slaaf van de ongelovige werd, maar een slaaf van Jezus bleef.

Voor gelovige volgelingen van Jezus gold dat zij niet mochten scheiden. En wanneer deze gelovigen toch gingen scheiden, dat zij dan alleen dienende te blijven. Paulus stuurde aan op geestelijk gezonde huwelijken, of anders geen huwelijken.

6.Respect voor zwakheid in geloof inleiding (8:1-8:13)

De volgende vraag die aan Paulus moet zijn gesteld is: “Mogen we het offervlees eten dat op de markt verkocht wordt eten, omdat het uit de heidense tempels kan komen?”
Een vraag waar Paulus erg kort en duidelijk over was. Tegelijk ging hij niet voorbij aan het proces van vrijkomen van het oude heidense leven dat bij de jong gelovigen voor gewetensstrijd zorgde. Paulus schreef:

“wij weten, dat er geen afgod in de wereld bestaat en dat er geen God is dan Eén”

Paulus stuurde erop aan om ieder die daar nog mee worstelde te respecteren. Want die zogenaamde zwakke die daarom geen vlees at, bleek voor Paulus belangrijk te zijn in de geestelijke opbouw en dienstbaarheid van de gemeenschap.
Enerzijds was het voor Paulus belangrijk dat deze zwakken niet verloren zouden gaan vanwege eten, anderzijds waren deze zwakke principiële gelovigen veel sterker en belangrijker dan men dacht.

7.Paulus’s roeping en autoriteit (9:1-27)

De eerder beschreven pochers en “sterken” vonden Paulus ook een zwakkeling. Paulus legde kolen op hun hoofd door hen te confronteren met een opsomming van zijn trouw en principiële levensstijl ten behoeve van de evangelieverkondiging. En schreef tussen de regels door een oordeel, dat zij die hun geloof niet principieel leefden, verloren konden gaan. Waarmee hij de principiële zwakke vegetariërs verhief boven de vleselijke pochers. Paulus toonde met zichzelf als voorbeeld hoe hij ,en enige met hem, alles op hadden gegeven om Jezus te dienen, om de Korinthiërs te dienen, om het evangelie te dienen, door mensen op te roepen zich te bekeren van zonden, opdat zij niet onder het eindoordeel zouden komen..

8.Israël als voorbeeld voor de (on)gelovige heidenen (10:1-22)

Dit ‘verloren kunnen gaan’ werd door Paulus onderstreept met de geschiedenis van Israël. Paulus waarschuwde de overmoedigen en bemoedigde de ontmoedigden met de zekerheid dat God trouw is naar de trouwe. 

De ernst van Israëls offerdienst werd door Paulus vergeleken met het Avondmaal. Niemand kon onrein tot het altaar naderen zonder onder de vloek van God te komen. Zo was het voor Paulus onmogelijk dat mensen, die onrein en aards gericht leefden, huichelend aan het Avondmaal gingen.

Wie sterkt denkt te zijn…zie toe dat hij niet valt. Elders schreef Paulus: Waar blijft het roemen en waar blijft de wijze?

9.Respect voor zwakheid in geloof, vervolg (10:23-11:1)

Paulus bleef bezig met de geestelijke kracht van zwakheid. Het subthema van het offervlees sloot hij af door de sterken uit te dagen om hun geweten te laten toetsen door hun houding tegenover de zwakken. Een eerlijke vraag tussendoor:

Geloof je voor jezelf, of doe je het voor God en de ander?  Heb je de eer van God en redding van de ander voor ogen of je eigen religieuze welzijn?

“Wordt mijn navolgers, gelijk ook ik Christus navolg” en daar eindigde Paulus zijn betoog over zwakheid.

10.Het geestelijk huwelijk als beeld voor de gemeente (11:2–16)

Paulus toonde de kracht van een geestelijke gezond huwelijk. God heeft hemelen geschapen, zo staat het in het OT. In de hemelen geldt een geestelijk hiërarchie.  Deze hiërarchie geldt voor iedere relatie en wordt door Paulus aangehaald. Vader, Jezus, engelen, mensen; mannen vrouwen, kinderen. Het huwelijk van twee gelovigen is een geestelijk relatie, een geestelijk verbond.

Paulus legde uit dat mannen daarin geestelijk priester zijn t.o.v. hun vrouw, zoals Jezus dat is naar de mensheid. Zoals de mens in geloof Jezus moet aanvaarden, zo zal ook een vrouw haar man moeten aanvaarden als “tussen hen en Jezus in”. Niet dat de vrouw niet zonder de man kan. Maar dit gaat over geestelijke afhankelijkheid naar elkaar binnen het huwelijk waar man en vrouw samen het beeld van God tonen (Gen1:26-27). Ten diepste gaat het hier over geestelijke afhankelijkheid van beiden naar Christus. God heeft Christus boven de gelovige man gesteld om Jezus zichtbaar te laten worden door het huwelijk, door de man en door de vrouw.

Slechts als de man zijn geestelijke positie inneemt is er zegen en overwinningsleven voor het hele gezin. Dan is de vrouw goed beschermd tegen de geestelijke vijand. De vijand die het kennelijk gemunt heeft op de doorgaans geestelijk intuïtief gevoelige vrouw. Denk hierbij aan Eva en de engel, die de slang is. Paulus maakte hier een geestelijk geheim bekend, een geestelijk principe dat je niet kunt negeren.

11.Met respect naar Jezus en elkaar het Avondmaal eten (11:17-34)

Met het geestelijk huwelijk in gedachte richte Paulus de aandacht van de Korinthiërs op het Avondmaal. Bij het Avondmaal wordt, net als in het huwelijk, de geestelijke verhouding en verantwoording naar elkaar benadrukt. Eerst Christus, dan de sterkste in geloof die dienaren zijn, waaronder de kwetsbaardere mogen schuilen die het meest van waarden zijn. Zij mogen in geloof de bescherming en zegen ervaren binnen de geloofsgemeenschap; precies zoals in het huwelijk. Zie ook de brief aan de Efeziërs (5:22-33) waarin Paulus het huwelijk als beeld voor de gemeente gebruikte, en visa versa.

Wanneer de één zijn/haar geestelijke verantwoording niet nam aan het Avondmaal, leed de hele gemeente daaronder, werden er mensen ziek en stierven er niet weinig. Paulus benadrukte heiligheid en wederzijds geestelijk respect met Christus voor ogen, die Zijn bloed en vlees gaf voor zondaren.
Een weinig zuurdesem maakte het hele deeg zuur, een weinig zonde bracht vloek in de hele gemeenschap.

12.Gaven en de opbouw van de gemeente, inleiding (12:1-31)

Die wederzijdse geestelijke afhankelijkheid heeft tot doel om het lichaam van Jezus te laten functioneren. Dit gedeelte lijkt, met de inleiding van vers 1, voor ons Nederlanders alleen voor broeders bedoeld, zoals het vaak is uitgelegd in de kerkgeschiedenis. Maar precies zoals in het Hebreeuws wordt in het Grieks een gemengde groep met mannen en vrouwen met mannelijk meervoud aangesproken.

Het ging bij Paulus om de hele gemeenschap van gelovigen. Denk aan Paulus’ woorden in: Gal.3:28 Hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk en vrouwelijk: gij allen zijt immers één in Christus Jezus.  en  in Kol.3:11 waarbij geen onderscheid is tussen Griek en Jood, besneden of onbesneden, barbaar en Skyth, slaaf en vrije, maar alles en in allen is Christus.

Alle gaven die genoemd zijn door Paulus worden door God toegekend aan wie HIJ wil; mannen en vrouwen! …alles en in allen is Christus.  Dit is een belangrijk geestelijke uitgangspunt voor de gemeenschap als lichaam van Jezus. 

Met alles wat Paulus hiervoor heeft behandeld mag duidelijk worden dat deze brief gaat over: dat iedereen een kanaal van geestelijke zegen hoort te zijn voor de ander, voor de gemeenschap – in dienstbaarheid – tot bescherming voor de zwakken, in zwakheid met Jezus voor ogen, als Jezus voor een ander, opdat Jezus zichtbaar wordt. Dit is de kortste samenvatting van deze brief.

13.Spiegelen aan de opofferende agapè-liefde van Jezus (13:1-13)

Paulus bracht met hoofdstuk 13 iedereen tot zwijgen met de weg die hoger voert. Paulus probeerde de focus bij al die prachtige gaven weg te halen, om met Jezus’ agapè-liefde voor ogen te laten zien waar het echt om gaat.

Jezus’ liefde liet zich kennen in het opofferen van Zijn leven. “Volg mij na zoals ik Jezus navolg“! Jezus, die doelbewust leefde en leed, en afstand nam van Zijn rechten en Zijn leven, om anderen het eeuwige leven te geven. Dat heet agapè liefde! Daarin wordt de sterke zwak – en – komt de menselijk zwakte tot leven. In het  licht van de agapè-liefde waren de sterken en pochers niets meer dan geestelijk onvolwassen (zie ook 3:1-3).

14.Gaven en de opbouw van de gemeente, slot (14:1-39)

Nadat Paulus de agapè-liefde van Jezus als fundament heeft gelegd wordt nu duidelijk dat iedere gave er was om de ander te dienen, de gemeenschap te dienen, en de evangelieverspreiding te dienen.
Paulus behandelde de hoogste geestelijke gave voor de gemeenschap, dat is profetie. Hij zette dit af tegenover de gave van tongen. Volgens Paulus diende de gave van tongen veelal de individuele gelovige zelf, terwijl profetie de gehele gemeenschap diende.

Paulus liet zien dat de Heilige Geest zichzelf ondergeschikt maakt aan de menselijk keuze, wil en verstand. Daarmee hebben profeten een grote verantwoordelijkheid om het geestelijk welzijn van de ander en de gemeenschap voor ogen te houden, en zichzelf niet zichzelf belangrijker te vinden nu God door hen heen sprak. En met vers 39 sluit Paulus de thema’s af die hij moest bespreken.

Dan de verzen die Paulus niet kan hebben geschreven.

Daar staat:34 Vrouwen moeten gedurende uw samenkomsten zwijgen. Ze mogen niet spreken, maar moeten ondergeschikt blijven, zoals ook in de wet staat. 35 Als ze iets willen leren, moeten ze het thuis aan hun man vragen, want het is een schande voor een vrouw als ze tijdens een samenkomst spreekt.

Dan de vraag aan jou als lezer: passen de verzen 34 en 35 thuis in alles wat je eerder hebt gelezen? Met alles dat door Paulus is behandeld heb je zicht op de kern van wat Paulus belangrijk vond: kracht in zwakheid.

Beantwoord de volgende vragen voordat je gaat luisteren naar het gedeelte zonder de verzen 34 en 35:

• Passen 34/35 binnen het subthema van de gaven ten behoeve van de gehele gemeente.
• Passen 34/35 binnen het hoofdthema  kracht in zwakheid?
• Passen 34/35 in de Bijbel, als nergens een wet daarin te vinden is die hier wordt genoemd; en wetende dat Paulus leerde dat de wet niet meer gold voor hen die in Christus waren? (Gal.2:19, Gal. 5:23..etc)
• Staan 34/35 niet eerder in tegenspraak met: Doch dit alles werkt één en dezelfde Geest, die een ieder in het bijzonder toedeelt, gelijk Hij wil. (1Kor.12:11).

Luister hieronder naar de verzen 26-39 zonder 34/35, dan zul je merken dat ze er niet thuishoren. Of lees het HIER  voor jezelf en zie hoe het vloeiend overloopt.

Luister hier naar 1 Korinthiërs 14:26-39

Zoals in het artikel “Verantwoord Bijbelgebruik” al genoemd, kan het niet anders dan dat de verzen 34 en 35 zijn ingevoegd door overschrijvers in de eerste eeuwen.

15.Het hele evangelie met alle geestelijke doorwerkingen (15:1-58)

Paulus legde in hoofdstuk 15 nogmaals het hele evangelie uit.

16.Afsluiting en Paulus’ medearbeiders in de wijngaard (16:1-24)

Aansporing tot deelzaam leven, Persoonlijke groeten van Paulus en zijn medegelovigen in Asia.

Conclusie

• We hebben in hoofdstuk zeven gezien dat de gelovige vrouw evenzeer een kanaal is tot zegen voor haar gezinsleden als een gelovige man.
• We hebben gezien dat vrouwen bij het hele lichaam behoren, dat vrouwen niet uitgesloten worden van bepaalde gaven, maar wel rekening moeten houden met hun geestelijke positie t.o.v. hun echtgenoot. Dit blijkt dan juist geen beperking, maar laat een geestelijk huwelijk tot zegen en overwinning zijn.
• Er zijn in de 1e brief aan de Korinthiërs door Paulus geen geestelijke beperkingen voor vrouwen genoemd, doch slechts kansen om als Jezus te functioneren. Eerst in het gezin, dan naar de broeder/zuster, t.b.v. van het hele lichaam van Jezus; om tenslotte het evangelie van redding ook bereikbaar te maken voor de ongelovigen.

Hiermee sluiten we deze studie af om bij de volgende studie naar de culturele en religieuze context te kijken, en om deze vanuit de Bijbel met een geestelijke bril te leren begrijpen.